दिल की रानी लाई ||

छाडी जाने भए भन घर फ़र्की आउला |
दिन कही नसके नि दुई अक्षता टिका लाउला |

मेरो सिंदूर परे को भो खुसी नमिले छि
खबर देऊ लोकंती भई तिम्रो घर जाऊला |

तिम्रो खुसी मिले अंतै किन लुकी-चोरी
चेली सम्झी बिदाई गर्न नौमती बजाऊला |

तिमी भन बिदा गर्ने बाटो बनाई देऊ
शारीर को रगत पोती आगन सजाऊला |

समाज को बंधन सिंदूर मनले ओतुन्जेल
मन बाधी बिदाई को झूठो कसम खाऊला ||